Gürcüstan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrindən biri Akaki Tsereteli (1840-1915) dəfələrlə Bakıda olub, şəhərin həyatı və əhalisi ilə tanış olub. O, həmin səfərlərdən birindən aldığı təəssürat nəticəsində “Bakı” şeirini yazıb.
1912-ci ildə qələmə alınan şeirdə o zamankı Bakının mənzərəsi təsvir edilib. A.Tsereteli böyük iftixarla Bakının təbii sərvətlərindən danışıb, azərbaycanlı fəhlələrə səmimi məhəbbətini ifadə edib, istismarçılara qarşı qəzəbini gizlətməyib. Poeziya nümunəsini dilimizə Əlixan Binnət tərcümə edib.
Aziz.ge həmin şeiri təqdim edir.
Xəzərin sahilində
Böyük şəhərdi Bakı.
Elə sevdim, oxşadım,
Canım-qanımdı sanki.
***
Bu şəhərdə nə görsən
Heyran qoyur insanı.
Dənizə söykənsə də,
Boz səhradı dörd yanı.
***
Gecə külək vıyıldar,
Gündüz külək vıyıldar,
Axşam külək yatırar,
Səhər külək ayıldar.
***
Hara getsən, nə yesən
Neft ilənir, neft dadır,
Təkcə pulun dadı yox!-
Pulun dadı puldadır.
***
Özlərini öyən kim,
Gözlərini döyən kim.
Külüng vuran, tər tökən,
Çalışan kim, yeyən kim.
***
Tağıyev, Nağıyevdi,
Muxtar, Musa Alıdı.
Bu günün milyoneri
Dünənin hambalıdı.
***
Biri daş yonan idi,
Biri torpaq qazandı,
Qəpik-quruş qazanan
Birdən milyon qazandı.
***
Taleyin hökmünə bax,
Kim ucaldı, kim endi.
Dünən baş əyənlərə
Dünya baş əyir indi.
***
Axıb dolur ciblərə
Qara qızıl gurhagur.
Harda ki, fontan vurur,
Orda milyoner durur.
***
Budur avtomobildə
Gözəl bir qadın gedir.
O boy-buxun, o qaş-göz
Adamı heyran edir.
***
Bax belə yarın ola,
Yaxşı dövran sürəsən,
Hansı bəxtəvərindi,
Kimdi əri görəsən?
***
Kasıblara kim verər
Belə gözəl arvadı,
Bir milyoner evində
Tora düşüb, dardadı.
***
Hər dövrün bir dərdi var,
Hər dövrün bir kəsiri.
Əsrimiz pul əsridi,
Qızıl-gümüş əsiri.
***
Heyrətimdən donubdur
Damarımda qan, Bakı.
Dərdinə sevinmirəm,
Anla məni, can Bakı!
